- شهاب الدین محمود (شِ بُدْ دی مَ)
چهارمین از اتابکان آل بوری دمشق از 529 تا 533 هجری قمری (یادداشت مؤلف)
معنی شهاب الدین محمود - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شِ بُدْ دی مَ)
لغت نامه دهخدا
از ارکان دربار سلطان شاه بن ایل ارسلان و حاجب بزرگ وی بود. رجوع به حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 433 و تاریخ جهانگشای ج 2 ص 23 و 45 شود
ابن محمد بن خضر. ملقب به شهاب الدین. متوفی به 785 هجری قمری او راست: شرح دررالبحار در فروع. و حاشیه ای بر شرح فناری بر ایساغوجی
ابن محمدطوخی، ملقب بشهاب الدین. او راست: نظم منهاج نووی
ابن محمدطوخی، ملقب بشهاب الدین. او راست: نظم منهاج نووی
ابن عبدالله الحسینی آلوسی متولد به سال 1217 هجری قمری و متوفی به سال 1270 هجری قمری به بغداد، ملقب به شهاب الدین و مکنی به ابوالثناء، مفسر، محدث، ادیب، اصلاح طلب، سلفی المذهب، و مفتی حنفیها در بغداد. او راست: روح المعانی، تفسیر القرآن، نشوه الشمول فی السفر الی اسلامبول، الخریده الغیبیه. الاجوبه العراقیه عن الاسئله الایرانیه و غیره. آلوسی نسبت است به جزیره ای در وسط نهر فرات در پنج مرحله به بغداد مانده. (از الاعلام زرکلی ج 3 ص 1016)